Ochrona społeczeństwa
Humanitarne i praworządne traktowanie osób pozbawionych wolności
Resocjalizacja skazanych

W Areszcie Śledczym w Warszawie-Służewcu przebywają: tymczasowo aresztowani, pozostający do dyspozycji Prokuratury Rejonowej Warszawa-Wola, Prokuratury Rejonowej Warszawa-Mokotów, Prokuratury Rejonowej Warszawa-Ochota, Prokuratury Rejonowej w Pruszkowie, Prokuratury Rejonowej w Grodzisku Mazowieckim oraz Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli, Sądu Rejonowego m. st. Warszawy, Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa, Sądu Rejonowego w Pruszkowie, Sądu Rejonowego w Grodzisku Mazowieckim, XVIII Wydziału Karnego Sądu Okręgowego w Warszawie ponadto wyłącznie skazani ( P-1/t, P-2/t, M-1/t, M-2/t) skierowani do oddziału terapeutycznego dla osób uzależnionych od środków odurzających lub psychotropowych, skazani (P-1/t, P-2/t, M-1/t, M-2/t) skierowani do oddziału terapeutycznego dla osób uzależnionych od alkoholu, tymczasowo aresztowani poruszający się na wózku inwalidzkim oraz zakwalifikowani do programu substytucji metadonowej. Ustalona pojemność aresztu to 1315 miejsc, w tym 235 miejsc w Oddziale Zewnętrznym w Warszawie Bemowie. W jednostce funkcjonują dwa działy terapeutyczne dla skazanych mężczyzn młodocianych i dorosłych odbywających karę po raz pierwszy w warunkach zakładu karnego typu zamkniętego i półotwartego, uzależnionych od alkoholu oraz uzależnionych od środków odurzających lub psychotropowych. Początki Aresztu Śledczego w Warszawie-Służewcu sięgają 1944 roku. W wykazie jednostek więziennych tutejsza jednostka penitencjarna w tamtym czasie figuruje jako Ośrodek Pracy Służewiec. W 1957r. jednostkę przekształcono na więzienie karno-śledcze I klasy o pojemności do 1000 więźniów. Od 1964r. jednostka, już jako Zakład Karny w Warszawie Służewcu, podlegała Centralnemu Więzieniu nr 1 w Warszawie z siedzibą przy ul. Rakowieckiej nr 37. Od 1975r. ponownie była Ośrodkiem Pracy z oddziałem zakładu karnego zwykłego. Przy Ośrodku Pracy działało Gospodarstwo Pomocnicze-Biuro Projektów, wykonujące prace projektowe i introligatorsko-reprodukcyjne. Gospodarstwo to przestało istnieć w pierwszej połowie lat 90-tych. Na początku lat 80-tych jednostka ponownie była Zakładem Karnym. Zabudowa tutejszego aresztu była przez lata zabudową typu pawilonowego, parterową, o pogarszającym się stanie technicznym. Właśnie stan techniczny budynków doprowadził do podjęcia decyzji o ich wyburzeniu. Od 2005 roku sukcesywnie w miejsce starych budynków powstawały pawilony nowego typu. W 2012r. zakończyła się budowa ostatniego, piątego już pawilonu mieszkalnego..