Ochrona społeczeństwa
Humanitarne i praworządne traktowanie osób pozbawionych wolności
Resocjalizacja skazanych

Minister Sprawiedliwości Zarządzeniem z dnia 12 stycznia 2018 roku zniósł z dniem 31 marca 2018 roku Areszt Śledczy w Płońsku z siedzibą w Płońsku przy ul. Warszawskiej 49 i utworzył z dniem 1 kwietnia 2018 roku Oddział Zewnętrzny w Płońsku, podległy Dyrektorowi Zakładu Karnego w Płocku.

Tym samym płocka jednostka dodatkowo zwiększyła swoją nominalną pojemność z 624 miejsc do 792 miejsc zakwaterowania.

Zmiana przeznaczenia Oddziału Zewnętrznego w Płońsku nastąpiła na podstawie Zarządzenia nr 7/18 Dyrektora Generalnego Służby Więziennej z dnia 19 lutego 2018 roku, zmieniającego zarządzenie w sprawie przeznaczenia zakładów karnych i aresztów śledczych, powodując przekształcenie płońskiej jednostki w zakład karny typu zamkniętego dla recydywistów penitencjarnych, zakład karny typu półotwartego dla recydywistów penitencjarnych oraz zakład karny typu półotwartego dla odbywających karę po raz pierwszy.

Miasto Płońsk leży w odległości około 60 km na północ od Warszawy w rozwidleniu dróg nr 10 Warszawa – Bydgoszcz oraz nr 7 Warszawa – Gdańsk.

Krótki opis historii jednostki

Budynek Oddziału Zewnętrznego w Płońsku powstał prawdopodobnie u schyłku wieku XIX ( nigdzie nie ma materiałów historycznych z datą powstania aresztu). W ciechanowskiej Delegaturze Wojewódzkiego Oddziału Służby Ochrony Zabytków Województwa Mazowieckiego istnieje jedynie adnotacja, iż budynek aresztu nie jest wpisany do rejestru zabytków, natomiast jest ujęty w spisie adresowym Miasta Płońska jako obiekt chroniony z końca XIX wieku. W Pracowni Dokumentacji Dziejów Miasta Płońska istnieje adnotacja : „Areszt Śledczy – budynek główny wzniesiony w 1905 roku. Zabudowania więzienne otoczone murem, niedostępne, murowane z cegły pełnej, tynkowane. Budynek posiada kartę ewidencji zabytków w Biurze Badań i Dokumentacji Zabytków w Ciechanowie”. W studium historyczno – urbanistycznym Płońska znajdujemy informację, iż płońskie więzienie powstało w okresie pierwszego dziesięciolecia XX wieku.

Okres międzywojenny, to także okres aktywnej działalności w kraju różnych partii politycznych. Na ziemiach powiatu płońskiego sytuacja była podobna. Za swoją działalność trafia do płońskiego więzienia wielu działaczy politycznych niewygodnych ówczesnej władzy. Odbywają oni w więzieniu w Płońsku bądź to kary, bądź po kilku tygodniach pobytu są kierowani do innych więzień – głównie Płocka i Warszawy.

Podczas drugiej wojny światowej płońskie więzienie było, siłą rzeczy, narzędziem w rękach III Rzeszy. Powstał Zarząd Więzienia – Gefängnisverwaltung, Plöhnen, Warschau Strasse. Terror i masowa zagłada nie ominęły powiatu płońskiego. Szczególnie tępiono inteligencję i nauczycieli. W płońskim więzieniu przebywali więźniowie, których następnie wywożono do obozów pracy w powiecie płońskim i obozów koncentracyjnych. Na skutek pobytu w obozach i więzieniach śmierć poniosło 7885 osób z powiatu płońskiego. Trzy dni przed wyzwoleniem Płońska, 16 stycznia 1945 roku, Niemcy dokonali masowej egzekucji 78 Polaków z płońskiego więzienia.

W okresie powojennym, płońskie więzienie także służyło utrwalaniu władzy, z tym, że teraz „ludowej”. Prawdopodobnie w pierwszych latach powojennych było aresztem Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego.