Sakrament bierzmowania w Zakładzie Karnym w Rawiczu
Religia i duchowość jako ważny aspekt resocjalizacji
Wiara w procesie resocjalizacji pełni szczególną rolę. Niejednokrotnie stanowi fundament odbudowy tożsamości osoby pozbawionej wolności. Sprzyja również realizacji celów kary pozbawienia wolności, gdyż jako jedna z cnót, obok miłości i nadziei, wskazuje drogę ku pozytywnej zmianie.
Sakrament dojrzałości chrześcijańskiej
Bierzmowanie to jeden z trzech (obok chrztu i Eucharystii) sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego, które umacniają wiarę i miłość chrześcijanina do Boga i wspólnoty Kościoła. Słowo „bierzmowanie” wywodzi się od staropolskiego słowa „bierzmo”, które oznacza belkę do podtrzymywania stropu w budynku, stąd bierzmowanie pojmowane jest jako podtrzymanie i umocnienie wiary. Bierzmowani dzięki siedmiu darom Ducha Świętego Mądrość, Rozum, Rada, Męstwo, Umiejętność, Pobożność, Bojaźń Boża) stają się więc świadomymi i dojrzałymi świadkami Jezusa Chrystusa.
Celebracja sakramentu
W tym roku w Zakładzie Karnym w Rawiczu bierzmowania udzielono piętnastu skazanym. Jego kluczowym elementem było namaszczenie krzyżmem dokonywane wraz z nałożeniem ręki szafarza. Biskup, kreśląc świętym olejem znak krzyża na czole każdego kandydata z osobna, wypowiadał słowa: „N., Przyjmij znamię daru Ducha Świętego” (gdzie N. to imię wybranego przez kandydata patrona). W Katechizmie Kościoła Katolickiego czytamy, że „(…) przez sakrament bierzmowania (ochrzczeni) jeszcze ściślej wiążą się z Kościołem, otrzymują szczególną moc Ducha Świętego i w ten sposób jeszcze mocniej zobowiązani są, jako prawdziwi świadkowie Chrystusa, do szerzenia wiary słowem i uczynkiem oraz do bronienia jej” (KKK 1285).
mjr Alicja Kapała