Ochrona społeczeństwa
Humanitarne i praworządne traktowanie osób pozbawionych wolności
Resocjalizacja skazanych

Ważne jest nie tylko budowanie świadomości (wiedza o chorobie), ale i samoświadomości (czy i na ile mnie dotyczy lub osób mi bliskich, znajdujących się w moim otoczeniu). Bowiem szybka reakcja na pojawienie się i rozwój choroby może zdecydowanie zminimalizować dalsze konsekwencje. Dlatego też, aktywnie zwizualizowano depresję (prace w załączeniu), następnie omówiono ją. Poza tym dużo uwagi poświęcono rozróżnieniu pojęć typu obniżony nastrój i depresja z jednoczesnym wskazaniem, że pierwsze towarzyszy drugiemu, co nie ma zastosowania odwrotnego. Celem tych zajęć było również wskazanie drogi wsparcia, a tym samym dążenia do odzyskania równowagi, tj. powrotu do satysfakcjonującego życia. Nie pominięto też osób trzecich, które żyją obok nas. Kontakt z nimi wymaga, zarówno sprawnej komunikacji polegającej na dobieraniu słów adekwatnych do sytuacji, jak i reagowania, informowania i wspierania.

W ramach podsumowania, wspólnie z osadzonymi, przygotowano materiały opisowe i plastyczne, które zamieszczono w przestrzeni korytarzowej tutejszego oddziału terapeutycznego. Powyższe zachęcać mają pozostałych do głębszej refleksji nad omawianą kwestią.

kpt. Marta Sprengel-Pieczyńska, specjalista DT, ZK Gorzów Wlkp.