Pasterka - niezwykła msza w zakładzie karnym!
Wyobrażenie czasu świąt w zakładzie karnym nabiera zupełnie innego wymiaru aniżeli ten znany nam z domowych tradycji. „Wesołych Świąt” to tradycyjne życzenia, które wśród osadzonych nie padają zbyt powszechnie. Święta Bożego Narodzenia to często dla naszych podopiecznych czas cierpienia tęsknoty za ukochanymi, swoją rodziną czy bliskimi. W ten wyjątkowy czas w roku myśli skazanych skierowane są na tych, za którymi tęsknią, których kochają i z którymi chcieliby spędzić te święta.
Wieloletnią tradycją, która przerwana została w ostatnich dwóch latach przez pandemię, jest możliwie jak najlepiej stworzyć klimat dla przeżywania tych świąt przez skazanych. Dlatego też w Zakładzie Karnym Nr 1 we Wrocławiu w dniu dzisiejszym odbyła się Pasterka, wyjątkowa msza święta której przewodniczył ks. biskup Maciej Małyga. W ławkach zasiedli zaproszeni goście m.in. z Wrocławskiego Towarzystwa Pomocy Skazanym, V Wydziału Penitencjarnego i Nadzoru nad Wykonywaniem Orzeczeń Karnych, Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we Wrocławiu, a także prowadzący mitingi AA ze Wspólnoty AA Polska, kurator SR Wrocław Fabryczna, kierownictwo jednostki, pracownicy i funkcjonariusze. Wokół ołtarza, na poszczególnych kondygnacjach, zgromadziło się blisko 200 osadzonych. Pod koniec uroczystości Dyrektor Zakładu Karnego Nr 1 we Wrocławiu podziękował biskupowi za przewodniczenie mszy , a także wyraził wdzięczność wszystkim przybyłym gościom za udział w tej uroczystości. Dyrektor nie omieszkał skorzystać z okazji i złożył życzenia wszystkim zebranym na tej wyjątkowej mszy świętej, życząc dużo pogody ducha, wytrwałości oraz spędzenia tego czasu w jak najlepszej atmosferze. Uroczystość zakończyła się tradycyjnym dzieleniem opłatkiem oraz śpiewaniem kolęd.
Okres Świąt Bożego Narodzenia to dla wszystkich czas wyjątkowy. Choć trudno wyobrazić sobie radość ze świąt w więzieniu, to dla wielu skazanych jest to czas odskoczni od rutyny. Zaduma nad minionym czasem, podsumowanie dotychczasowego życia. Funkcjonariusze wspierają te refleksje, by doprowadziły do przejęcia odpowiedzialności i osobistego wpływu na sytuację, a także wzbudzeniu chęci poprawnego postępowania, żeby skazani jak najszybciej chcieli znaleźć się wśród bliskich i nigdy już ich nie opuścić.
Tekst i zdjęcia: ppor. Paweł Cyrulik