Ochrona społeczeństwa
Humanitarne i praworządne traktowanie osób pozbawionych wolności
Resocjalizacja skazanych

Fakt odbywania kary pozbawienia wolności, izolacji i brak kontaktu z rodziną pozostawioną niejednokrotnie ze złymi wspomnieniami jest procesem pogłębiającym wewnętrzną destrukcję skazanego. Chęć poprawy stosunków rodzinnych w warunkach izolacji penitencjarnej, pokazanie dziecku swoich dobrych stron, zacieśnienie lub niejednokrotnie wytworzenie dotychczas nieznanych dziecku więzi, relacji ojciec – dziecko w obecnych warunkach często okazuje się niemożliwe. W obecnej sytuacji decydujący wpływ ma na to pandemia koronawirusa oraz obostrzenia związane z nią.

Głównym aspektem bycia rodzicem-ojcem jest zapewnianie bezpieczeństwa przez bycie wrażliwie wspierającym, a zarazem stawiającym wyzwania towarzyszem w sytuacjach, gdy wzbudzony jest system eksploracji dziecka. Swoiste zadania, jakie w ramach tej roli przypisuje się ojcom to przekazywanie wiedzy, udzielanie porad, oferowanie dziecku nowych doświadczeń przy zapewnieniu mu wsparcia, stawianie wyzwań wymagających zdobywania nowych kompetencji i doskonalenia już posiadanych, a także włączanie dziecka w doświadczenia wywołujące silne emocje, przy równoczesnym zapewnianiu poczucia bezpieczeństwa przez swoją obecność. Osadzeni przebywający w tutejszej jednostce penitencjarnej przy współpracy z wychowawcami starają się choć w najmniejszym stopniu stawić czoła wyzwaniu jakim jest bycie ojcem w więzieniu. Skazani zatrudnieni odpłatnie część wynagrodzenia przeznaczają na spłatę zobowiązań alimentacyjnych.

Rodzina stanowi z reguły najważniejsze i często jedyne oparcie dla więźniów. Prawidłowo funkcjonująca rodzina daje możliwość rozwoju, zaspokajania potrzeb, wprowadza w świat wartości i norm społecznych. Ponadto daje poczucie stabilności, bezpieczeństwa oraz przynależności, stanowiąc mocną stronę procesu wychowawczego. Aby mogła trwać, musi posiadać więź, której rozluźnienie lub zerwanie stwarza problemy z odnalezieniem się poza murami zakładu karnego. Utrzymanie i pielęgnowanie więzi rodzinnych podczas odbywania kary pozbawienia wolności daje osadzonemu poczucie, że po powrocie na wolność zostanie przyjęty do rodziny. Istotną rolę w procesie społecznej readaptacji stanowi świadomość, że ma się do czego wrócić, dzięki czemu łatwiej jest uporać się z problemami, związanymi z pobytem w więzieniu.

Tekst : ppor. Ewa Smolińska

Zdjęcia: OZ Popowo