Ochrona społeczeństwa
Humanitarne i praworządne traktowanie osób pozbawionych wolności
Resocjalizacja skazanych

W czasie zajęć stworzono atmosferę otwartej rozmowy. Nie było głupich pytań, każda wątpliwość została rozwiana a każde odmienne zdanie uszanowane. Młodzi ludzie poza wiedzą teoretyczną wynikającą z toku studiów, powoływali się na doświadczenia innych, obserwacje własne, wątki telewizyjne, wyobrażenia, stereotypy, informacje z mediów społecznościowych, porównania do innych grup mundurowych. Okazuje się, że pytanie o zarobki nie było wcale pierwszym pytaniem, ale oczywiście padło. Zadawane pytania związane były z warsztatem pracy kadry penitencjarnej i działu ochrony ale także bardzo osobiste dotyczące połączenia świata więzienia ze światem rodzinnym i prywatnym funkcjonariuszy.

Pytano o funkcjonowanie w warunkach izolacji osób z niepełnosprawnością intelektualną lub fizyczną, ale także o funkcjonowanie osób pozbawionych wolności będących członkami grup przestępczych. Zainteresowaniem cieszył się wątek procedur profilaktycznych postępowania z osadzonymi zaliczonymi do osób zagrożonych samobójstwem oraz przeciwdziałania negatywnym przejawom podkultury przestępczej. Wątki dotyczące działań resocjalizacyjnych, prowadzenia oddziaływań, a także prowadzenia skutecznej izolacji sprawców przestępstw przenikały się z kwestiami dotyczącymi służby funkcjonariuszy m.in. zapewnienia bezpieczeństwa funkcjonariuszy i pracowników Służby Więziennej, którzy na co dzień pracują z osobami pozbawionymi wolności. Padały też pytania o ofertę szkoleń skierowanych dla kadry pracującej w pierwszej linii oraz zapewnioną ścieżkę rozwoju. Pytania dotyczyły nawet umundurowania oraz wymogów związanych z elementami ceremoniału, etykiety i wizerunku funkcjonariuszy.

Podsumowując, w trakcie zajęć minusy przekuto w plusy lub uzasadniono funkcjonowanie rozwiązań stworzonych w formacji kwestiami związanymi z potrzebą zapewniania bezpieczeństwa i porządku. Okazuje się, że obecne pokolenie obawia się podległości służbowej, służbowego zachowania oraz jak to zostało powiedziane „zaślubin” z pracodawcą na 25 lat. Jednak kiedy powiedziano o 20- latku przyjętym do służby, który w wieku 45 lat może odejść na zaopatrzenie emerytalne trochę zmieniło to oblicze tej sytuacji.

Zdecydowanie czas studiów należy wykorzystać na poszukiwania odpowiedzi na pytania i podjęcia decyzji o praktycznym wykorzystaniu zdobytych umiejętności i wiedzy z zakresu resocjalizacji. W czasie zajęć studenci mogli skonfrontować swoje wyobrażenia i wiedzę teoretyczną na temat funkcjonowania więzienia z rzeczywistością.

Studenci znają już drogę kariery i rekrutacji do Służby Więziennej. Każdy, kto już dziś #chcedoSW, zapraszamy na stronę www.sw.gov.pl/rekrutacja . Zapraszamy!

Opracowała por. Agnieszka Tracz