Ochrona społeczeństwa
Humanitarne i praworządne traktowanie osób pozbawionych wolności
Resocjalizacja skazanych
Letnie prace społeczne
Pomagamy
Skazani uprawnieni do czasowego pobytu poza terenem jednostki, systematycznie wykonują nieodpłatne prace porządkowe i pomocnicze na rzecz samorządu terytorialnego oraz organów administracji publicznej. W ostatnim tygodniu wsparli w ten sposób park w Wysocku Wielkim, zabytkowy park w Rosoczycach, pomagali także w organizacji festynu charytatywnego w Antoninie. W przyszłym tygodniu planowane są kolejne wyjścia.
Pozytywny odbiór
Podjęte działania zostały pozytywnie ocenione nie tylko przez podmioty, na rzecz których realizowano prace, lecz również przez samych skazanych, którzy akcję tę uznali za bardzo ważną i pożyteczną. Walor readaptacyjny tego typu przedsięwzięć jest nieoceniony - przyczyniają się one do rozwijania umiejętności prospołecznych osób pozbawionych wolności oraz ich integracji ze społeczeństwem.
Długa tradycja
Resocjalizacja poprzez pracę ma w Polsce długą tradycję: w 1928 roku po raz pierwszy weszły w życie przepisy penitencjarne, zgodnie z którymi resocjalizacja miała odbywać się poprzez pracę, naukę, oświatę pozaszkolną, opiekę duchową i wychowanie fizyczne. W myśl tych regulacji, praca nie stanowi kary, a jest formą resocjalizacji umożliwiającej powrót do społeczeństwa. Z biegiem lat praca więźniów stawała się coraz powszechniejszym zjawiskiem w polskich zakładach karnych. Aktualnie obowiązujący kodeks karny wykonawczy również stanowi, że w oddziaływaniu na skazanych uwzględnia się przede wszystkim pracę, zwłaszcza sprzyjającą zdobywanie odpowiednich kwalifikacji zawodowych.
Tekst i zdjęcia: ppor. Michał Łuczkanin
